ModelTeam Regulamin ModelTeam

KALENDARZ 2024 2023 2022 2021 2020 2019 2018 2017 2016 2015 2014 2013 2012 2011 2010 2009 2008 2007 2006 2005

WYNIKI Redukcje NS Ślizgi M

ŚLIZGI M Zarząd sekcji Sprawy bieżące Przepisy klas Biuletyn Rekordy

REDUKCJE NS Zarząd sekcji Regulamin sekcji Sprawy bieżące Przepisy klas Biuletyn Kadra Jak żeglować? NSS w Polsce Certyfikat NS Tabele NS

POZOSTAŁE Modele FSR VHO Ciekawostki

DOKUMENTY Licencje Lista kanałów Karta aplikacji sędziowskich Certyfikat modelu NSS

SERWIS Porady i technika Fotoserwis Testy Download

NEWSY Lista artykułów

LINKI Modelarstwo      pływające Inne Sklepy,      producenci,      wydawnictwa

8.14 Sporządzanie listy wyników

Lista wyników z zawodów winna zawierać:

- nazwę rodzaju imprezy i miejsce jej rozegrania
- datę
- klasę
- nazwiska, imiona /względnie nazwy zespołów/ oraz przynależność krajową zawodników względnie zespołów
- nazwy modeli i ich podziałki
- punkty przyznane przez poszczególnych sędziów, wynik oceny wykonania
- punkty oceny pływania
- rezultaty końcowe
- lokaty w klasyfikacji
- nazwiska, przynależność krajową oraz numery poszczególnych sędziów
- podpis sędziego głównego i kierownika stanowiska startowego, a także kierownika komisji oceny wykonania

9. Ocena wykonania modeli

9.1 Zakres obowiązywania postanowień dotyczących oceny

1. Ocenę wykonania modeli przeprowadza się w kategoriach F-NS, z pominięciem klasy F4-A.

2. Ocenę przeprowadza się oddzielnie w każdej klasie. We wszystkich klasach ocena wykonania musi zostać przeprowadzona przed oceną pływania.

9.2 Warunki techniczne i organizacyjne wymagane dla przeprowadzania oceny wykonania

1. Organizator winien dla komisji oceny wykonania przygotować:

- Wystarczająco obszerne miejsce, oddzielone od uczestników i widzów, osłonięte przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych, albo odpowiednie pomieszczenie, dobrze oświetlone. W obu przypadkach trzeba przygotować stabilne stoły dla eksponowania modeli.
- Zamknięte pomieszczenie dla niejawnych obrad komisji oceny wykonania.
- Przyrządy niezbędne do pomiaru modeli.
- Wystarczająca ilość list oceny.

2. Organizator, kierownictwo zawodów względnie jury, po zasięgu opinii komisji, winny dołożyć starań, aby zabezpieczyć wystarczająco wiele czasu na przeprowadzenie dokładnej oceny modeli, uwzględniając przede wszystkim liczbę modeli, które trzeba ocenić.

3. Prowadzone przez sekretarza oficjalne listy wyników oceny wykonania sprawdza i zatwierdza kierownik komisji oceny wykonania. Dla każdej klasy prowadzi się oddzielną listę oceny, która musi zawierać:

- nazwisko, imię oraz przynalezność narodową każdego z trzech członków komisji oceny wykonania oraz sekretarza;
- nazwiska, imiona oraz przynależność narodową uczestników;
- dokładne dane identyfikacyjne modeli (nazwy oryginalnych, typy jednostek oryginalnych);
- sumę punktow przyznaną dla modeli przez sędziów;
- wyniki końcowe oceny modeli.

4. Każdy członek komisji oceny wykonania prowadzi własny arkusz oceny, zgodny z załącznikiem.

9.3 Podziałki i dokumentacje budowlane

1. Wykonawca posiada prawo swobodnego wyboru podziałki.

2. Przy rejestracji wykonawca musi przedłożyć świadectwo pomiarowe, natomiast przy ocenie wykonania całą dokumentację, na podstawie której model został zbudowany.

3. Warunkiem przeprowadzenia oceny jest przedłożenie następujących dokumentów:

a) sporządzony w podziałce plan, zawierający rzut boczny i z góry, linie teoretyczne i owrężne, jak również przekrój poprzeczny;
b) dane dotyczące długości całkowitej, szerokości oraz zanurzenia oryginału;
c) oryginały albo kopie wszystkich dokumentacji, dokumentacje muzealne, plany stoczniowe, książki, czasopisma, katalogi, a także innego rodzaju dokumentację i zdjęcia, w tym również pojedynczych detali .

4. Jeżeli modelarz (uczestnik) wykonał plany osobiście, należy dokładnie podać źródła, z których czerpał informacje. Artykuły /3/a i /3/b obowiązują w każdym przypadku obligatoryjnie, niezależnie od dokumentacji oryginalnej jednostki.

5. Jeżeli wykorzystane źródła /literatura, zdjęcia, plany stoczniowe i inne/ podają różniące się dane techniczne i różnią się w szczegółach dotyczących jednostki oryginalnej, modelarz /uczestnik/ ma prawo wybrać jeden z możliwych wariantów oryginału, względnie wykorzystać tylko jedno źródło. Wyboru takiego nie można traktować negatywnie przy ocenie wykonania.

6. Jeżeli w jednostce oryginalnej zostały później dokonane zmiany, których nie ma w pierwotniej dokumentacji budowlanej lecz zostały wprowadzone wtórnie, uczestnik winien to udokumentować wiarygodnymi źródłami.

7. Jeżeli nie zostanie przedłożona żadna dokumentacja, ocenę przeprowadza się tylko w zakresie kryteriów: "wykonanie", "wrażenie", "wkład pracy".

8. Jeżeli zostanie przedłożona dokumentacja niekompletna, w kryterium "zgodność" odejmuje się punkty proporcjonalnie do zakresu braków w dokumentacji.

9.4 Ocena modeli

1. Modele ustawia się i ocenia oddzielnie poszczególnymi klasami, przy czym eksponowane modele nie powinny się wzajemnie zasłaniać.

2. Każdy z członków komisji oceny wykonania oszacowuje niezależnie poszczególne modele i odnotowuje w arkuszu oceny wystawione punkty zgodnie z kryteriami oceny (tylko w liczbach całkowitych). Suma punktów z wszystkich kryteriów tworzy wynik oceny modelu.

3. W przypadku zaistnienia wątpliwości dotyczących zaliczenia modelu do określonej klasy lub grupy, decyzję rozstrzygającą wydaje sędzia główny.

4. Komisje oceny wykonania przeprowadzają niejawną naradę pod przewodnictwem sędziego głównego. Jej celem jest ustalenie jednolitej interpretacji przepisów, jak również zasad postępowania w przypadkach wątpliwych. Przy różnicy zdań rozstrzygające jest stanowisko sędziego głównego.

5. Podczas dokonywanych w trakcie oceny pomiarów należy uważać, aby nie poruszać modeli, gdyż można je uszkodzić.

6. Po naradzie komisja przystępuje do oceny w kolejnych klasach, dokonując przeglądu wszystkich przedstawionych modeli.

7. Każdy członek komisji dokonuje oceny samodzielnie i niezależnie od innych członków, zgodnie z kryteriami specyficznymi dla danej klasy.

8. Po zakończeniu czynności przez wszystkich członków komisji oceny sekretarz nanosi wyniki pojedynczych ocen na listę zbiorczą oceny.

9. Jeżeli okaże się, że w przedziale od 70 do 100 punktów różnica między najwyższą i najniższą oceną danego modelu przekracza 5 punktów, komisja oceny wykonania winna przeprowadzić niejawną naradę.

10. Podczas narady członkowie komisji, którzy wystawili skrajne oceny, muszą wytłumaczyć swój punkt widzenia.

11. Na podstawie zestawienia wyników ocen spornego modelu oraz stanowisk zaprezentowanych podczas dyskusji kierownik komisji oceny wykonania zgłasza propozycję średniej oceny ogólnej dla spornego modelu. Obowiązująca średnia wartość musi zostać przegłosowana.

12. Sędziowie, którzy wystawili skrajne liczby punktów, przeprowadzają powtórną ocenę. Ich nowe oceny nie mogą odbiegać więcej niż o 2 punktów poniżej lub powyżej od przegłosowanej oceny średniej.

13. Dla obliczenia średniej oceny końcowej dodaję się punkty przyznane przez 3 sedziów a następnie wynik dzieli się przez 3. Sekretarz niezwłocznie nanosi ją na listę wyników.

14. Ocenie podlegają wszystkie widoczne części modelu. Wszelkie waloryzacje zestawu będą oceniane pozytywnie.

15. Przed przystąpieniem do czynności merytorycznych komisja oceny wykonania ma prawo poustawiać obok siebie wszystkie porównywalne modele.

16. Zawodnik winien asystować przy ocenie swojego modelu. Członkowie komisji mają prawo stawiać mu pytania dotyczące zarówno samego modelu jak i dokumentacji budowlanej.

17. Zawodnik ma obowiązek - nie wzywany do tego - poinformować członków komisji oceny wykonania, które części modelu nie zostały wykonane przez modelarza.

9.5 Komisja oceny wykonania

Komisja oceny wykonania składa się z:

1 kierownika komisji oceny wykonania,
2 sędziów,
1 sekretarza /bez prawa głosu/.

10. Przebieg rozgrywek w grupach F2 i F4

10.1 Ocena wykonania modeli w grupach F2, F4B, F4C i F-DS

1. Ocena i punktacja odbywa się według następujących kryteriów:

Wykonanie................................................................................maks. 50 punktów
Ocena wykonania technicznego i jakości modelu, dokładność zachowania kształtów, wyglądu powierzchni i doboru barw.

Wrażenie...................................................................................maks. 10 punktów
Ocena całościowego wrażenia i wyglądu modelu.

Wkład pracy.............................................................................maks. 20 punktów
Ocena ogólnego wkładu pracy. Rekonstrukcje i uzupełnienia winny zostać ocenione pozytywnie. Wkład pracy winien uwzględniać stopień jej technicznej trudności.

W klasie F4-B i F4-C należy uwzględnić rekonstrukcje i uzupełnienia.

Zgodność z dokumentacją budowlaną..................................maks. 20 punktów
Ocena zgodności zachowania podziałki (z uwzględnieniem dopuszczalnych tolerancji), kompletności wszystkich detali zgodnie z dokumentacją, którą dysponował wykonawca. Ocena właściwego doboru odcieni barw, zarówno pod względem jakości nałożenia farb jak i zachowania naturalnych barw drewna, metali, nici, linek itp.

W klasie F2, F4 i F-DS są dopuszczalne następujące tolerancje:

Model o długości do:

10.2 Przebieg rozgrywek

1. Kurs ma kształt trójkąta równobocznego i jest wyznaczony bojami zgodnie z rysunkiem 2. W jednym z możliwych wariantów ustawiania punkt S stanowi środek trójkąta. W celu dokładnego ustawienia boi namierza się optycznie z brzegu linie A-S, B-S i C-S. Wszystkie one winny się przecinać w punkcie S. Przedłużenia tych linii muszą przebiegać przez środki bocznych bramek albo przez środki boi na szczytowym wierzchołku trójkąta.

2. Rozgrywki przeprowadza się w trzech kolejkach, rozdzielonych przerwami czasowymi. Każdy zawodnik ma obowiązek wziąć udział we wszystkich trzech kolejkach.

3. Ocenę pływania przeprowadza się na kursie figurowym (patrz rysunek 2). Zawodnik winien pokonywać bramki w przepisowej kolejności. Zadanie sportowe polega na przepłynięciu 12 bramek, z czego 11 biegiem naprzód i 1 biegiem wstecznym.

4. Maksymalny czas oceny pojedynczego biegu, łącznie z manewrem zatrzymania, wynosi 7 minut. Po przekroczeniu tego czasu bieg przerywa się i do oceny zalicza punkty osiągnięte do tego momentu. Upływ czasu podaje się zawodnikowi w odstępach minutowych. Po upływie czasu model winien zostać najkrótszą drogą sprowadzony do pomostu i natychmiast wyjęty z wody.

5. Na każdą bramkę wolno napływać tylko jeden raz. Wyjątek stanowi bramka, którą należy przepłynąć biegiem wstecznym.

6. Bramkę traktuje się jako przepłyniętą, gdy model przepłynie prostą, którą wyznaczają bojki bramki. Po przepłynięciu (prawidłowym lub nie) każdej bramki, sędzia ma obowiązek podać liczbę punktów po angielsku zgonie z tabelą. .

7. Boję traktuje się jako poruszoną gdy się w widoczny sposób obraca albo zostaje odsunięta na bok. Kiedy podczas przepływania bramki zostaną poruszone obie boje traktuje się to jako jedno poruszenie.

8. Bramkę traktuje się jako pominiętą gdy model przetnie zewnętrzne przedłużenie linii wyznaczonej przez boje bramki którą w kolejności należało przepłynąć. W takim przypadku odejmuje się pełną liczbę punktów przewidzianą za jej przepłynięcie.

9. Więcej bramek traktuje się jako nie przepłynięte, kiedy zostaną przepłynięte w nieprzepisowej kolejności.

10. Górna bramka (bramka nr 4) musi zostać przepłynięta dwukrotnie w przepisowym kierunku. Za każde bezbłędne przepłynięcie każdej z nich uzyskuje się po 6 punktów. Gdy zostanie poruszona boja, każdorazowo odejmuje się po 2 punkty.

11. Ostatnią bramkę należy pokonać biegiem wstecznym. Za bezbłędne pokonanie tej bramki uzyskuje się 12 punktów. Jeżeli bramka nie zostanie przepłynięta, albo prosta, wyznaczona przez bojki bramki zostanie pokonana biegiem do przodu traci się 12 punktów. Za poruszenie boi odejmuje się 4 punkty. Uczestnik może płynąć do przodu i do tyłu tylko do momentu, w którym model nie przekroczy linii pomiędzy bojami. Jeżeli osiągnie linię pomiędzy bojami nie może już używać biegu do przodu. Jeżeli poprawi płynąc do przodu dostaje 0 punktów za bramkę.

12. Po pokonaniu ostatniej bramki model winien wpłynąć do doku i wykonać manewr zatrzymania w obrębie właściwej strefy pomiarowej. W trakcie tych manewrów osoby postronne nie mają prawa wpływać na czynności zawodnika, np. okrzykiem, gestem.

13. Czworokąt pomiarowy jest zbudowany na podobieństwo doku (możliwe warianty pokazuje rysunek 3) i obustronnie wyłożony miękkim materiałem w celu uchronienia modeli przed uszkodzeniem. Długość liniową czworokąta pomiarowego wyznacza strefa pomiarowa biegnąca wzdłuż pomostu startowego. Szerokość czworokąta pomiarowego reguluje się za pomocą prostopadłej do pomostu listwy, łatwo wychylającej się w obie strony.

14. Czworokąt pomiarowy (dok), w którym muszą się zatrzymać model wszystkich klas, jest niezależny od długości modelu i jest ograniczony do 500 mm.

15. Szerokość doku dla modeli grupy F2, F4 i F-DS ustawia się zgodnie z formułą: Szerokość modelu w mm + 200 mm = szerokość doku w mm

16. Od swobodnej decyzji zawodnika zależy, czy wpłynie do doku z lewej czy z prawej strony.

17. W celu dokładnej obserwacji modelu w trakcie manewru zatrzymania kierownik stanowiska startowego winien zająć pozycję na pomoście tuż przy listwie pomiarowej.

18. Model wolno wprowadzać do czworokąta pomiarowego tylko jeden raz. Opuszczenie czworokąta w celu skorygowania manewru jest niedopuszczalne i oceniane 0 punktami. Wielokrotne wpływanie do doku jest dopuszczalne jednakże pod warunkiem, że nie zostanie dotknięta ani naruszona strefa pomiarowa.

19. Za czysto wykonany manewr zatrzymania trwający 3 sekundy przyznaje się 10 punktów. Wymagane jest przy tym, aby model w obrębie czworokąta pomiarowego nie dotknął żadnej ze ścian, ani listwy pomiarowej. Także przed wpłynięciem do czworokąta pomiarowego model nie może dotknąć bocznych ścian doku. Model powinien zostać zatrzymany dziobem w strefie pomiarowej wyznaczonej dla danej klasy.

20. Gdy model stanie w bezruchu, zawodnik winien zawołać "stop" i unieść ręce. Nie wolno mu już posłużyć się nadajnikiem. Jeden z sędziów mierzy 3-sekundowy czas bezruchu za pomocą stopera lub sygnału akustycznego.

21. Przy manewrze zatrzymania odejmuje się po 5 punktów, kiedy zostanie popełniony jeden z następujących błędów:

a) model dotknie jednej ściany doku od środka lub od zewnątrz,
b) model nie stoi w bezruchu przez 3 sekundy (kierownik stanowiska startowego musi jednak uwzględnić wpływ prądu wody i wiatru),
c) zawodnik zaniecha okrzyku "stop" i podniesienia rąk,
d) zawodnik posłuży się nadajnikiem po okrzyku "stop".

Jeżeli zostaną popełnione dwa lub więcej z wyżej wymienionych błędów, manewr zatrzymania traktuje się jako niewykonany i odejmuje 10 punktów.

22. Ponadto manewr zatrzymania traktuje się jako niewykonany i odejmuje 10 punktów w następujących przypadkach:

a) model po wpłynięciu dziobem do czworokąta pomiarowego opuści go,
b) model dotknie obu ścian doku,
c) model dotknie listwy pomiarowej.

23. jeżeli tylko warunki techniczne i organizacyjne na to pozwalają, trasę mogą opływać równocześnie dwa modele.

10.3 Ocena

1. Wynik łączny tworzy suma punktów z oceny wykonania oraz oceny pływania. W celu ustalenia oceny pływania oblicza się wartość średnią z dwóch lepszych biegów.

2. Przy równej liczbie punktów o wyższej lokacie decyduje ocena z pozostałego biegu.

3. W przypadku równej liczby punktów zawodników pretendujących do miejsc od I do III przeprowadza się biegi dodatkowe. Pierwszy polega na przepłynięciu trasy w przeciwną stronę (bramki 1,5,6...). Jeśli dalej nie ma zwycięzcy sędzia stanowiska oraz sędzia główny podejmują decyzję o specjalnym biegu. Wszyscy uczestnicy muszą być powiadomieni o tej decyzji.

11 Przebieg rozgrywki w klasach F6 i F7

1. Rozgrywka składa się z oceny widowiskowości i oceny jego prezentacji, którą przeprowadza się w dwóch kolejkach. Ocenę widowiskowości przeprowadza się przed pierwszą kolejką prezentacji.

2. Dopuszczalne są tylko wierne kopie względnie podobne jednostkom pływającym, jak również urządzeń pozostających w przyczynowym związku z jednostkami pływającymi (np. platformy wiertnicze, portowe urządzenia przeładunkowe). Długość względnie wielkość powierzchni reguluje ustęp 3/2/ .

11.1 Postanowienia dotyczące oceny

1. Podczas oceny widowiskowości programu omawia się z uczestnikami poszczególne manewry ujęte w programie. Ponadto ocenia się jakość modeli.

2. Każdy członek komisji oceny funkcji wystawia punkty według własnego osądu. Wzajemne porozumiewanie się jest niedopuszczalne.

3. Poszczególne manewry muszą zostać wykonane w przewidzianej programem kolejności. Jeżeli jakiś manewr zostanie wykonany w innej kolejności, nie podlega ocenie, podobnie funkcje bezpośrednio z niego wynikające.

4. Po zakończeniu kolejki pojedynczej klasy komisja oceny przeprowadza wewnętrzną naradę.

5. Rezultaty pierwszej kolejki ogłasza się na tablicy informacyjnej. Ogłoszenie rezultatów końcowych następuje po zakończeniu drugiej kolejki.

6. Punktacja komisji oceny nie może zostać oprotestowana .

11.2 Komisja oceny funkcji

Oceny widowiskowości programu jak i jego realizacji dokonuje komisja oceny funkcji w składzie:

1 kierownik komisji (starszy sędzia),
2 sędziów oceny,
1 sekretarz.

11.3 Przebieg pokazu

Warunki oceniania

1. Manewry demonstrowane w drodze z pomostu lub na pomost (brzeg) podlegają ocenie tylko wówczas, gdy są wykonywane przez same modele. Nie podlegają ocenie funkcje demonstrowane na pomoście, względnie lądzie.

2. Poszczególne manewry winny być zgodne z okresem historycznym oraz posiadać uzasadnienie w skali, jak i odpowiadać charakterowi zwyczajów morskich.

3. Użycie środków pirotechnicznych podlega ocenie tylko w przypadku, gdy odpowiada to typom jednostek pływających i demonstrowanym funkcjom. Elektroniczne urządzenia odpalające muszą posiadać wyłączniki niezależnych źródeł zasilania. Wolno je włączać dopiero po rozpoczęciu czasu przygotowawczego. Użycie środków pirotechnicznych musi się bezwzględnie odbywać zgodnie z odnośnymi przepisami obowiązującymi w kraju organizatora. Nieprzestrzeganie tego postanowienia jest karane dyskwalifikacją.

4. Do przeprowadzenia pokazu organizator musi przygotować odpowiednio duży pomost (minimum 6,0 x 1,5 m). Pokaz należy przeprowadzić na części akwenu, która umożliwi komisji oceny dobrą obserwację wykonywanych czynności.

5. Zachowując warunki ustępów (1) i (4), zawodnicy względnie zespoły mają prawo wybrać dowolną formę i rodzaj pokazu. Podczas rejestracji należy przedłożyć 6 egzemplarzy programu pokazu, sporządzonego w jednym z oficjalnych języków NAVIGA. Tekst należy tak zredagować, aby była jednoznacznie zrozumiała myśl przewodnia pokazu jak i zakres programu. Ponadto należy go uzupełnić rysunkami kursu i poszczególnych manewrów. Nie obowiązuje nakaz zwracania programów.

11.4 Kryteria oceny

1. Jakość modeli maks............................. 30 punktów.
Oszacowanie jakości modeli

2. Jakość programu

2.1 Wykonanie maks................................. 30 punktów.
Porównanie złożonego programu z programem zrealizowanym. Kolejność zaplanowanych funkcji i manewrów. Ogólne wrażenie sprawiane przez modele.

2.2 Wrażenie maks.................................... 20 punktów.
Myśl przewodnia całego pokazu jak i pojedynczych funkcji w odniesieniu do modelu i typu jednostki. Myśl przewodnia programu w zestawieniu z jego treścią (manewry, formowanie i zachowanie szyku, zaopatrzenie na morzu, akcje ratunkowe, bitwy morskie). Sensowność pojedynczych funkcji, nie związanych ściśle z typem jednostki.

2.3 Zakres pokazu maks........................... 20 punktów.
Należy tu uwzględnić stopień trudności poszczególnych czynności (szyków), ich zgrywanie z całością, jak również zakres funkcji i manewrów oraz technikę ich realizacji.

11.5 Przebieg rozgrywek

1. Całe rozgrywki składają się z dwóch kolejek, które muszą być tak rozłożone w czasie, aby umożliwić zawodnikom powtórne przygotowanie modeli, przy czym należy tu uwzględnić możliwość starannego spełnienia wszystkich warunków technicznych.

2. Na przeprowadzenie pokazu przeznacza się 15 minut. Czas przygotowawczy wynosi 5 minut i nie jest wliczany do czasu pokazu. Druga kolejka nie jest obowiązkowa.

3. W klasie F6 (pokaz zespołowy) startuje jednocześnie kilku zawodników z wieloma modelami. W klasie F7 (pokaz indywidualny) startuje jeden zawodnik z jednym lub większą liczbą modeli.

4. Zawodnicy wraz z pomocnikami przynoszą modele i stawiają je na pomoście startowym. Modeli nie wolno jeszcze wodować. Wolno natomiast stawiać na wodzie i mocować do pomostu startowego konieczne do przeprowadzenia pokazu urządzenia nabrzeżne, pomosty łodziowe itd.

5. Po sygnale podanym podniesieniem ramienia przez kierownika zespołu uczestników (F6) względnie zawodnika (F7) kierownik stanowiska startowego w ogólnie zrozumiały sposób obwieszcza rozpoczęcie czasu przygotowawczego. Dopiero wówczas mogą zostać włączone nadajniki. Upływ pozostałego czasu przygotowawczego podaje się po każdej minucie.

6. Po decyzji o rozpoczęciu czasu przygotowawczego wolno dopiero zwodować modele. Rozpoczęcie pokazu musi nastąpić przed upływem czasu przygotowawczego. Jeżeli w tym czasie pokaz nie zostanie rozpoczęty, przerywa się czynności i nie ocenia ich. O rozpoczęciu pokazu kierownik zespołu, względnie zawodnik sygnalizują poprzez podniesienie ramienia. Od tego momentu modele nie mogą już być dotknięte. Jeżeli jakiś model zostanie dotknięty, nie może już dalej uczestniczyć w pokazie. Po rozpoczęciu pokazu pomocnicy muszą niezwłocznie opuścić stanowisko startowe.

7. Po upływie 15 minut (liczonych od chwili zamknięcia czasu przygotowawczego) komisja oceniająca daje sygnał zakończenia pokazu. Ocenie podlegają manewry i funkcje wykonane do tego momentu.

8. Modele muszą zostać natychmiast wyjęte z wody, nadajniki wyłączone, pomost startowy zwolniony .

11.6 Ocena

1. Prowadzi się oddzielną ocenę juniorów i seniorów. W klasie F6 (pokaz drużynowy), gdy w barwach zespołu startują uczestnicy różnych grup wiekowych, klasyfikuje się go w kategorii seniorów.

2. Do oceny końcowej zalicza się wynik lepszy z obu kolejek.

3. W celu obliczenia wyniku końcowego pokazu oblicza się średnią z trzech ocen punktowych przyznanych przez sędziów.

4. Sekretarz nanosi natychmiast końcowy wynik oceny na listę wyników.

5. Rozdział medali następuje zgodnie z osiągniętą liczbą punktów w generalnej kolejności.

6. Przyznaje się tytuły mistrzowskie. Przy równej liczbie punktów sporne miejsce przyznaje się równorzędnie, natomiast kolejne w klasyfikacji opuszcza.

12. Modele z silnikiem parowym

Kategorie: jednostki pływające, których pędnikiem jest śruba, boczne koła łopatkowe, rufowe koło łopatkowe. Napędy: tłokowa maszyna parowa (jedno lub wielocylindrowa), turbina parowa. Dopuszcza się zastosowanie elektrycznego wspomagania rozruchowego dla maszyn 1 cylindrowych i ekspansyjnych w celu pokonania punktu martwego.

12.1 Komisja oceny wykonania

Komisja oceny wykonania składa się z:

1 kierownika komisji oceny wykonania (starszy sędzia),
2 sędziów,
1 sekretarza komisji oceny wykonania (ekretarz komisji nie posiada prawa głosu).

12.2 Przebieg zawodów

Ocenie podlegają:

A. Ocena wykonania dla modeli jednostek pływających i urządzeń maszyn.
B. Ocena pływania.

12.2.1 Kryteria oceny wykonania modelu

1. Model jednostki pływającej jak F2/F4

Maksymalna ocena końcowa = 100 punktów

Szczegóły

1. Maszyna parowa

a) samodzielnie wykonana:
wielocylindrowa suwakowa lub zaworowa.......................40 pkt.
wielocylindrowa oscylacyjna.............................................35 pkt.

b) wykonana z zestawu:
wielocylindrowa suwakowa lub zaworowa ......................35 pkt.
wielocylindrowa oscylacyjna.............................................33 pkt.

c) kupiona gotowa:
wielocylindrowa suwakowa lub zaworowa........................32 pkt.
wielocylindrowa oscylacyjna..............................................30 pkt.

Uwaga: w przypadku braku planów wykonania...................... - 10 pkt.

2. Kocioł

a) wykonany samodzielnie 30 pkt.
b) z zestawu 27 pkt.
c) kupiony gotowy 25 pkt.

3. Osprzęt dodatkowy

a) wykonany samodzielnie 20 pkt.
b) z zestawu 18 pkt.
c) kupiony gotowy 16 pkt.

4. Ogólne wrażenie: 10 pkt.

Przy rejestracji powinien zostać przedłożony protokół pomiarowy i schematyczny, przejrzysty opis wszystkich urządzeń maszyny parowej wraz ze wszystkimi urządzeniami dodatkowymi i funkcjami łodzi.

Jako zaświadczenie o bezpieczeństwie urządzeń uczestnik powinien przedłożyć certyfikat swojego urządzenia maszyn względnie oświadczenie operatora urządzenia jako załącznik do protokołu pomiarowego.

Tekst oświadczenia operatora :

Ja ................. (nazwisko, imię, dokładny adres) niniejszym oświadczam, że urządzenia maszyny parowej w moim modelu statku (nazwa, długość, szerokość i waga modelu, inne szczegóły w protokole pomiarowym) odpowiadają pod względem wykonania mechanicznego, jak również pod względem sposobu działania, w szczególności w odniesieniu do kotła parowego i zbiornika gazu, przepisom określonym w wytycznych Unii Europejskiej dotyczących pojemników ciśnieniowych, oraz że urządzenia statku zostały zbudowane i sprawdzone zgodnie z wymaganiami tych przepisów. Zobowiązuję przestrzegać odpowiednich przepisów bezpieczeństwa zgodnie z par. 12 Regulaminu klas NS NAVIGA. Miejscowość, data, podpis

Przygotowanie do startu i rozgrzanie silników modeli statków może się odbywać tylko w obszarze odgrodzonym od publiczności z użyciem przydzielonych specjalnie do tego celu częstotliwości.

12.2.2 Kryteria oceny pływania

Obowiązują regulacje takie jak w klasie F2/F4.

Uczestnik powinien wykonać trzy kursy, przy czym maksymalny czas dla każdego kursu wynosi 15 minut.

W przypadku uzyskania równej liczby punktów przez kilku zawodników średnia z dwóch najlepszych biegów będzie brana pod uwagę a bieg 3 będzie dodany do średniej w celu ustalenia kolejności miejsc.

12.2.3 Oceny

1. Ocena wykonania
2. Ocena pływania

Ocenia wykonania 2x100	maks. 200 punktów
Ocenia pływania	maks. 100 punktów
Maksymalna liczba punktów	maks. 400 punktów

13. Grupa Naviga Scale Sail - NSS (redukcyjnych jednostek żaglowych)

13.1 Podział na klasy według rodzaju takielunku

NSS-A   jednostki o takielunku wzdłużnym, w pełni ożaglowane.
NSS-B   jednostki o takielunku wzdłużnym, otaklowane ożaglowaniem gaflowym i lugrowym (bez żagli rejowych).
NSS-C   jednostki z żaglami rejowymi i innymi rodzajami (np. żaglami łacińskimi).
NSS-D   jednostki wielokadłubowe i z pędnikami specjalnymi.

Liczba masztów, podział powierzchni ożaglowania (np. slup, kuter, jol, szkuner itd.) nie są ograniczone i nie mają znaczenia dla przydziału do określonej klasy. Redukcje jednostek z obrotowymi cylindrami względnie ze stałymi powierzchniami nośnymi spełniającymi rolę "żagli" zaliczają się do klasy NSS-D.

Podział na wymienione wyżej klasy jest uzależniony wyłącznie od takielunku. Kryterium sprawności jest tzw. droga w stronę nawietrzną. W przypadku statków z ożaglowaniem mieszanym przydział do klasy uzależniony jest od posiadania mniej lub bardziej efektywnego żagla. l tak np. szkuner z ożaglowaniem gaflowym i grotem Bermuda należy przydzielić do klasy NSS-B, kuter gaflowy z jedynym żaglem rejowym do klasy NSS-C.

13.2 Ocena wykonania

13.2.1 Ogólne zasady

Na uczestniku zawodów spoczywa obowiązek przedłożenia podczas oceny wykonania dokumentacji pierwowzoru swojego modelu. Dokumentacja musi zawierać podstawowe wymiary pierwowzoru (tj. całkowitą długość i szerokość kadłuba, długość linii wodnej, długość stengi bukszprytu względnie wytyku rufowego, bukszprytu, wysokość masztów, zanurzenie, wielkość i kształt opuszczanej dodatkowej płetwy - łącznie z jej pozycją, powierzchnię ożaglowania i wyporność), jak również linie teoretyczne kadłuba, linie owrężenia, szczegółowy rzut pokładu oraz ożaglowania. Jako dokumentację pierwowzoru można traktować również plan modelarski. Modele oryginałów przedstawione w modelarskich planach budowlanych muszą jednak być poparte dodatkowymi podkładkami. Jako "materiał dowodowy" mogą także posłużyć podkładki dotyczące jednostek pokrewnych. Pokrewieństwo to należy również udowodnić. instrukcje modelarskie, w przypadku modeli, wykonywanych z gotowych elementów nie stanowią dokumentacji. Ocenę wykonania modeli dokonuje się, gdy są one otaklowane i gotowe do wypłynięcia, przy czym zawieszone żagle muszą odpowiadać ich maksymalnej powierzchni (podanej w modelarskim świadectwie pomiarowym). W przypadku, gdy przewiduje się refowanie jako wymianę żagla stosowanego przy słabym wietrze na mniejszy sztormowy, żagle sztormowe muszą być również przedstawione do oceny wykonania a ich wykonanie zalicza się do oceny.

13.2.2 Punktacja

Oceny wykonania dokonuje 3-osobowa komisja zgodnie z kierunkami oceny, ogólnie obowiązującymi dla grupy NS względnie z wytycznymi, obowiązującymi dla grupy NSS. Łączna liczba punktów wynosi 100, a dla modeli wykonywanych na podstawie instrukcji modelarskich - 80 punktów (możliwe do uzyskania maksimum).

Punkty przyznaje się jak niżej:

Sposób przyznawania punktów dla modeli wykonanych z fabrycznych zestawów:

Wykonanie	maks. 25 punktów	Ocena wykonania kadłuba łącznie z nadbudówkami i detalami wyposażenia (ocenia się tylko część powyżej linii wodnej)
Zgodność	maks. 25 punktów	Zgodność z przedłożoną dokumentacją.
Takielunek	maks. 25 punktów	Wykonanie oraz właściwe zastosowanie takielunku
Ogólne wrażenie	maks. 5 punktów

Punkty przydzielone przez komisję oceniania w kategorii ,,wykonanie" i ,,takielunek'' mogą dotyczyć wyłącznie własnoręcznego wykonania modelu (czystość wykonania, stopień wyposażenia w detale, zgodność proporcji itd.). Komisja nie może przyznać dodatkowych punktów za rzekomy stopień trudności lub fakt, ze model został wykonany przez juniora. Jeśli przedłożona dokumentacja nie odpowiada zakresowi wymagań, przedstawionemu w punkcie 13.2.1. należy liczyć się z odliczeniem punktu w kategorii "zgodność"

13.2.3 Dopuszczalne odchylenia od pierwowzoru

Dla podanych poniżej odchyleń od pierwowzoru przy ocenie wykonania nie odejmuje się punktów.

1. Zwiększenie zanurzenia modelu do maksimum 150% w grupach A i B, oraz do 200% w grupie C, względnie do 120% w grupie D (100% = zanurzenie modelu wynikające z zastosowanej podziałki redukcji pierwowzoru). W przypadku odtwarzania jednostek z wysuwaną płetwą jako 100% należy przyjąć zanurzenie z wciągniętą płetwą. Płetwa w stanie wysuniętym poniżej maksymalnego dopuszczalnego zanurzenia modelu może wystawać pod warunkiem, że jej wielkość, kształt i pozycja dokładnie odpowiadają pierwowzorowi, oraz, że wysuwanie i chowanie płetwy będzie przeprowadzane drogą radiową. W przypadku łodzi mieczowych, sam miecz traktuje się jako stałą stępkę i jako taki może być wysuwany. Ograniczenia odnoszące się do wysuwanych płetw nie mają zastosowania w odniesieniu do mieczy. Wzrost zanurzenia modelu może nastąpić zarówno poprzez zastosowanie dodatkowej stępki jak i przez zmianę powierzchni lateralnej (tzn. przez zmianę sylwetki podwodnej części kadłuba). Dopuszczalne grubość dodatkowej stępki względnie wydłużonego dejwudu nie może przekroczyć 5% maksymalnej szerokości kadłuba. Minimalna dopuszczalna grubość wysuwanej płetwy wynosi 1/3 minimalnej dopuszczalnej grubości dodatkowej stępki względnie wydłużonego dejwudu.

2. Dodatkowy balast zewnętrzny jest dopuszczalny.

3. Powierzchnia steru może być dowolnie powiększona pod warunkiem zachowania maksymalnego dopuszczalnego zanurzenia.

4. Talie (obciągacze) szotów mogą zostać pominięte. Szoty mogą być mocowane bezpośrednio do haczykowatych zaczepów na bomie lub do innego prostego urządzenia, albo też bezpośrednio do rogu szotowego.

5. Fok sztagowy może być mocowany wahadłowo (rejowo).

6. Antena odbiornika może być prowadzona w takielunku.

7. W modelu może zostać pominięta zabudowa wewnętrzna jednostki.

8. Dopuszczalne jest stosowanie osłon na stewie dziobowej i na noku bomu kliwra.

13.2.4 Definicja modelu wykonanego z fabrycznych zestawów

1. Model wykonany z gotowych elementów stanowi model wykonany fabrycznie z seryjnie sporządzonego zestawu, który zawiera większą ilość wcześniej wykonanych zespołów lub części modelu (np. kadłub, pokład, miecz, maszt itd.) i jest lub był dostępne na rynku. Za taki model uważa się tu także własnoręcznie wykonaną wierną kopię modelu wykonanego z zestawu (np. kształtowanie kadłuba według formy sporządzonej fabrycznie i wykonanie kopii), w której nie dokonano przynajmniej 5% zmiany najmniej jednego z podstawowych wymiarów (długość, szerokość). Wymiary pierwotnego kadłuba wykonanego z zestawu muszą być zachowane w 100%.

2. Zastosowanie kadłuba z zestawu i dokonanie takiej zmiany, że powstaje przy tym zasadniczo inny model aniżeli przewidywany wcześniej przez wykonawcę, stanowi wykonanie własne z zastosowaniem fabrycznie sporządzonych półfabrykatów. Warunkiem jest dokonanie zmiany, o której mowa w punkcie 1 przynajmniej jednego z podstawowych wymiarów pierwotnego kadłuba z zestawu.

3. Zastosowanie i rozbudowa, wykonanej w niewielkiej serii (maksimum 20 sztuk) skorupy kadłuba, zalicza się jako wykonanie własne, pod warunkiem, że odnośnie wzoru względnie wymiarów (patrz punkt 1) nie odpowiada żadnemu z fabrycznie sporządzonych elementów zestawu. W przypadku, gdy skorupa kadłuba jest taka sama jak wyrób fabryczny obowiązują ustalenia wymienione w punkcie 1 i 2.

4. Za zastosowanie gotowych kadłubów nie odejmuje się punktów w kategorii oceny wykonania, zgodnie z punktem 8, dotyczącym ogólnych postanowień i przepisów budowy .

13.3 Przebieg zawodów

13.3.1 Kurs regat

Aktywną część zawodów przeprowadza się w formie biegów grupowych (regat). Kurs żeglugi wyznacza kierownik zawodów. Oprócz tradycyjnego kursu o kształcie trójkąta można wyznaczyć inny, jeżeli pozwalają na to lokalne warunki terenowe, również bieg wędrowny (np. opływanie wyspy, podczas którego sternicy prowadzą swoje modele wędrując wzdłuż brzegu). W każdym przypadku należy tak ustawiać trasę, aby zawierała kurs pod wiatr. Trasa musi być wyznaczona w niedalekiej odległości od brzegu, tak aby obsługa stanowiska oraz zawodnicy byli wstanie określić położeniu kierunku wzdłuż linii startu bez względu na kierunek wiatru.

Najkrótszy kurs ma kształt trójkąta o wymiarach 60, 40 i 40 m. Do najmniejszych rozmiarów kursu dopasowuje się liczbę startujących modeli. Długość linii startowej w metrach musi odpowiadać przynajmniej podwojonej liczbie równocześnie startujących modeli. Najdłuższe ramię trójkąta, po którym odbywa się rejs musi być co najmniej trzykrotnością długości linii startowej.

Kurs wyznaczany jest przez boje, które zakotwiczone są dwoma ciężarkami. Zakotwiczenie należy wykonać tak, by większy ciężarek leżał na dnie, a drugi mniejszy znajdował się mniej więcej w połowie głębokości. Oba ciężarki są połączone liną która przeciągnięta jest przez ucho zamontowane po dolnej stronie boi. Boje muszą mieć formę cylindra o średnicy co najmniej 300 mm i muszą wystawać co najmniej 400 mm nad powierzchnię wody. Dopuszcza się też boje o kształcie kulistym o średnicy przynajmniej 400 mm. Boje muszą być wykonane z takiego materiału, że przy ich potrąceniu nie uszkodzą one modelu. By boje były dobrze widoczne powinny mieć jasne odblaskowe kolory. W celu łatwiejszego rozpoznania, czy doszło do potrącenia boi, zaleca się wykonanie boi dwukolorowych, malowanych w dwa podłużne pasy.

13.3.2 Przebieg zawodów

W zawodach uczestniczą co najmniej 3 modele. Zaleca się, by maksymalną liczbę jednocześnie startujących modeli ograniczyć do 20. Przy większej ilości zgłoszeń w ramach jednej klasy pole startowe może zostać podzielone na więcej grup. Podział na te grupy musi nastąpić drogą losowania. W wypadku mniejszej liczby zgłoszeń w jednej lub więcej klasach jest możliwy w ostateczności jednoczesny start klas NSS-A, NSS-B i NSS-C, jednakże z zachowaniem oddzielnej punktacji według klas. Podobnie postępuje się także w przypadku zbyt małej liczby zgłoszonych juniorów względnie seniorów. Modele klas NSS-D nie mogą jednak startować z innymi klasami NSS.

Podczas zawodów międzynarodowych i mistrzostw komunikacja na miejscu startu przebiega wyłącznie w języku angielskim.

Uczestnicy muszą być obecni na miejscu startu najpóźniej 15 minut przed planowanym rozpoczęciem wyścigu. Najpóźniej 5 minut przed rozpoczęciem czasu przygotowawczego kierownik startowy musi wydać dyspozycje odnośnie przebiegu kursu, kierunku startu i ostatecznego czasu startu.

Przed startem kierownik startowy (główny sędzia) ogłasza czterominutowy czas przygotowawczy. Przebieg czasu przygotowawczego jest ogłaszany w jednominutowych odstępach czasu. Bezpośrednio po upłynięciu czasu przygotowawczego następuje 1-minutowy czas startowy. Czas startowy musi zawierać następujące komunikaty: 1 minuta do startu, 40 sekund, 20 sekund, 10, 9, 8, ...3, 2, 1, Start. Podczas minuty startowej model nie mogą przekroczyć ani dotknąć linii startu ani żadnych ich części.

Podczas zawodów międzynarodowych i mistrzostw komunikaty dotyczące czasu przygotowawczego jak i startowego odtwarzane są automatycznie z taśmy (taśma startowa) w języku angielskim.

Na start grupowy modele oczekują halsując przed linią startu, którą wyznaczają dwie boje. Sygnał startu odtwarzany jest z taśmy lub podawany przez kierownika stanowiska startowego. Przedwczesny start (tzn. przecięcie lub poruszenie linii startu podczas czasu startowego) karany jest rundą karną (tzn. obrotem modelu o 360 stopni), przy czym karna runda musi być wykonana po sygnale startowym podczas pierwszej rundy (patrz punkt 13.3.4.). Po sygnale startowym wszystkie modele są zobowiązane do przekroczenia linii startowej pomiędzy dwiema bojami.

Czas potrzebny do ukończenia kursu regatowego jest mierzony dla każdego modelu równocześnie dwoma stoperami. Dla pierwszego ocenianego biegu przewiduje się godzinę czasu z tolerancją + 10 minut. Liczbę okrążeń po kursie trójkąta ustala się na podstawie czasu potrzebnego na pierwsze okrążenie. Zależnie od liczby uczestników, przy ustalaniu ilości okrążeń decyduje czas piątego modelu (w przypadku 8 lub większej ilości uczestników) względnie trzeciego modelu (w przypadku mniejszej niż 8 liczby uczestników). Należy ponadto wkalkulować dalszą dziesięciominutową rezerwę czasu.

Przykład:
Liczba uczestników 12, piąty model ukończył pierwsze okrążenie w czasie 5 minut 54 sekund (odpowiada 5,9 minutom)

             

Oceniany bieg liczy 8 okrążeń. Liczba okrążeń jest zawsze zaokrąglana w dół (np. 8.9 do 8). Liczba okrążeń musi być policzona i podana przez zespół sędziów natychmiast po pokonaniu trasy przez decydujący model. Jeżeli naraz startują modele z różnych klas liczba ukończonych okrążeń dla każdej klasy obliczona jest osobno, zgodnie z liczbą zawodników danej klasy.

Uczestnicy muszą się zgłaszać z przydzielonym im wcześniej numerem startowym po każdorazowym przekroczeniu linii startu i celu. Zespół sędziów jest zobowiązany informować każdego z uczestników indywidualnie a rozpoczęciu przez niego ostatniego okrążenia i ostatecznym dopłynięciu do celu.

Uczestnicy, którzy nie dadzą rady ukończyć wcześniej ustalonej liczby okrążeń nie są w danym biegu oceniani i zostają skreśleni z listy. Kierownik stanowiska startowego może jednakże przedłużyć czas do 10 minut szczególnie wtedy, gdy w ten sposób dodatkowe modele mogą zaliczyć pełną liczbę okrążeń. Przeliczanie czasu dla tych zawodników, którym nie udało się ukończyć wyścigu (więc nie zrobili odpowiedniej ilości okrążeń) nie jest dozwolone.

13.3.3 Ocena

W celu umożliwienia obiektywnego udziału bardzo różnych modeli należy każdemu z nich obliczyć jego wartość regatową w oparciu o główne parametry konstrukcyjne odnośnej jednostki. Wartość regatową / Rlog / oblicza się zgodnie z formułą:

             

Gdzie:

LWL = długość linii wodnej /mm/
S = powierzchnia ożaglowania /m2/
V = wyporność /kg/
K = wybrana stała /K = 456/

Każdy model ma więc własną, skorygowaną wartość regatową /Rlog/, przez którą należy pomnożyć czas osiągnięty w regatach.

Czas policzony w ten sposób decyduje o miejscu:

              Tz = T * Rlog

T = osiągnięty czas
Tz = zsumowany czas oceny w regatach.

Model który osiągnął najlepszy czas wygrywa wyścig i uzyskuje 50 pkt. Pozostali uczestnicy otrzymują:

              

Pn = liczba punktów n- tego modelu
Tz1 = czas zwycięzcy
Tzn = czas n-tego modelu.

np. 3 modele kończą wyścig z czasami 1000 sekund 1200 sekund i 2000 sekund. Zwycięzcą jest model z czasem 1000 sekund, który otrzymuje 50 pkt. Liczba punktów dla kolejnych modeli to:

              

              

Ostateczny wynik opiera się przynajmniej na 3 biegach po kursie trójkąta gdzie najsłabsza liczba punktów jest skreślana. Pozostałe dwa wyniki dodaję się do liczby punktów osiągniętych przez model przy ocenie i wygrywa zawodnik z najwyższą ilością punktów.

Jeśli dwa lub więcej modeli osiąga identyczne zsumowane czasy, o kolejności miejsc decyduje czas skreślonego biegu. Jeśli liczba punktów nadal jest równa rozstrzyga liczba punktów, przyznana za wykonanie. Jeśli liczba punktów dalej jest równa rywalizację rozstrzyga się drogą losową.

13.3.4 Przepisy prawa drogi

1. Należy bezwzględnie unikać kontaktu ładzi ze sobą.

2. Podczas okrążania znaku zwrotnego (boi) albo podczas mijania stałej przeszkody (np. brzegu), model wewnętrzny z chwilą osiągnięcia odległości 5 metrów od znaku albo przeszkody zyskuje prawo drogi (pierwszeństwo) w stosunku do modelu zewnętrznego.

3. O ile dwie łodzie nie znajdują się w kryciu, łódź zawietrzna ma prawo drogi przed łodzią nawietrzną. W przypadku krycia obowiązuje reguła (patrz pkt. 1). Krycie powstaje, gdy na równoległych kursach najbardziej do przodu wystająca część łodzi leży przed najbardziej wysuniętym do tyłu punktem drugiej łodzi w kierunku kursu, a odległość boczna łodzi jest tak mała, że zmiana kursu w kierunku drugiej łodzi skutkowałaby kontaktem łodzi ze sobą.

4. Model żeglujący prawym halsem (mający wiatr z prawej burty) ma pierwszeństwo w stosunku do modelu, żeglującego lewym halsem. W przypadku jednostek o takielunku wzdłużnym decyduje pozycja grota, w przypadku jednostek rejowych pozycja boczna.

Przepisy prawa drogi przedstawione są w kolejności według ich ważności.

Przestrzeganie przepisów prawa drogi kontroluje jeden lub więcej sędziów. Łódź, która narusza przepisy prawa drogi, poruszy znak kursowy lub go minie, jest karana jednym karnym krążeniem (tzn. musi wykonać koło równe 360 stopni). Runda karna musi być wykonana w tym samym okrążeniu w którym model został ukarany. Zawodnik podlegający karze musi wybrać taki moment na wykonanie kary, żeby podczas jej wykonywania, nie przeszkodzić innej ładzi i musi zgłosić wykonanie kary jednemu z sędziów. Sędzia musi skontrolować wykonanie kary i potwierdzić jej odbycie. Model wykonujący rundę karną musi zachować dystans w stosunku do innych modeli. W przypadku powtórnego lub udowodnionego zawodnikowi celowego złamania przepisów prawa drogi, kierownik stanowiska startowego ma prawo go zdyskwalifikować. Utrudnianie zachowania i łamanie przepisów prawa drogi regulowane jest poprzez składanie i rozpatrywanie protestów. Protesty zgłaszane podczas biegu muszą być natychmiast w zrozumiały sposób rozpatrzone przez sędziego.

13.4 Postanowienia ogólne obowiązujące

1. Regulamin klas NSS jest ważny tylko w języku angielskim. Ewentualne tłumaczenia na języki narodowe służą tylko celom informacyjnym.

2. Dla modeli klas NSS stosuje się wyłącznie "Certyfikat modelu NSS". Inne warianty świadectwa pomiarowego nie są dopuszczalne. Certyfikat musi być wypełniony w całości i przedstawiony do oceny. Dla wszystkich danych musza być dostarczone dowody w dokumentacji.

3. Wyniki należy wywiesić w formie tabeli najpóźniej 1 godzinę przed rozpoczęciem kolejnego biegu. Tabela musi zawierać następujące dane: nazwisko uczestnika , nazwa modelu, częstotliwość regatowa (przydzielony numer kanału), długość linii wodnej, powierzchnia ożaglowania, wyporność, wartość regatowa Rlog, ocenę wykonania (liczba punktów), wartość regatowa skorygowana zgodnie z oceną wykonania Rk, czas i miejsca osiągnięte w poszczególnych biegach, czas razem, zajęte miejsce po podsumowaniu. W przypadku zawodów międzynarodowych i mistrzostw wywieszone wyniki muszą być zredagowane w języku angielskim.

4. Jedynym dopuszczalnym pędnikiem dla modeli klasy NSS są żagle (także w przypadku kopii wykonanych na podstawie wzoru z silnikiem pomocniczym). Silnik pomocniczy w przypadku modeli w niego wyposażonych musi być możliwy do skontrolowania i pozostawać w bezruchu (np. poprzez zdemontowanie śruby lub zatkanie dysz napędu strumieniowego, odłączenie pędnika od odbiornika, względnie od źródła zasilania lub nawet tylko poprzez wyłączenie kontaktu nie może być traktowane jako jednoznaczne i sprawdzone pozostawienie pędnika w bezruchu).

5. Niezgodny z pierwowzorem ruchomy balast jest niedopuszczalny. Cały balast musi być zamontowany w modelu na stałe i zarówno jego ciężar jak i miejsce nie mogą być w czasie zawodów zmieniane. W przypadku modeli, których pierwowzory były wyposażone w ruchomy balast może być on dopuszczalny również jako balast ruchomy. Ruch balastu w takich modelach może odbywać się tylko w poprzek jednostki pływającej.

6. Jako materiału żaglowego w zasadzie należy używać tkanin sprawiających optycznie wrażenie wierności oryginałowi. Jest jednak dopuszczalne zastępowanie bawełny względnie lnu tkaninami syntetycznymi (poliamidowymi i poliestrowymi). Żagle foliowe są dopuszczalne jedynie w przypadku tych modeli, których pierwowzory także posiadały względnie posiadają żagle foliowe i których obecność lub pojawienie się uzasadnia w zrozumiały sposób dokumentacja. Model, który nie spełnia kryterium optycznej wierności oryginałowi, otrzymuje w ocenie wykonania w kategorii ,,takielunek' 0.0 punktów.

7. Model w trakcie rozgrywek musi pozostawać w stanie, w jakim został przedstawiony do oceny wykonania. Powierzchnia ożaglowania może być jednakże dostosowana do siły wiatru. Refowanie lub zdejmowanie względnie wymiana żagli na mniejsze winna się odbywać w zakresie stosowanym w pierwowzorze. Kolejnym wyjątkiem jest późniejsze uszczelnienie modelu zgodnie z punktem 22.

8. Obliczaną wartość regatową wyprowadza się z maksymalnej (w skali) powierzchni ożaglowania, ciężaru ożaglowanego modelu (wyporności) i rzeczywistej linii wodnej. Powierzchnię foka zastępuje się powierzchnią trójkąta foka, która wyznaczają następujące punkty: nok bomu kliwra albo zaczep rogu halsowego foka względnie zaczep rogu halsowego foka na stewie dziobowej, górny zaczep przy topie masztu względnie na podstawionej stendze, przegub bomu (grota). W przypadku zaokrąglonych lików żagli przy obliczaniu ich powierzchni pomija się zaokrąglenia (rogi łączy się liniami prostymi i oblicza powierzchnie tak powstałych figur geometrycznych). Nie oblicza się powierzchni żagli, które kryje inny żagiel albo trójkąt foka.

9. Powierzchni ewentualnie obecnego spinakera nie oblicza się.

10. Powierzchnia żagli rejowych liczy się w przypadku modeli klasy NSS-C do ogólnej powierzchni żagli i nie jest odliczana, nawet jeśli żagle rejowe jak i inne żagle albo trójkąt foka pokrywają się.

11. Opisane w ustępie 13.2.2 dopuszczalne zwiększenie zanurzenia odnosi się do KLW (konstrukcyjnej linii wodnej). Rzeczywista linia wodna przebiega więc powyżej KLW, nigdy poniżej. Minimalny ciężar ożaglowanego modelu nie może zatem przekraczać teoretycznego zanurzenia modelu.

12. Rozgrywki można prowadzić przy regularnej sile wiatru do 4 stopni w skali Beauforta włącznie. Podczas biegu siła wiatru nie może osiągać wartości 4,5 lub więcej w skali Beauforta. Gdyby tak się zdarzyło, bieg musi zostać przerwany i powtórzony przy sprzyjających warunkach pogodowych. Jeśli ze względu na brak wiatru nie byłoby możliwe ustalenie liczby rund w pierwszych 25 minutach biegu zgodnie z punktem 13.3.2. bieg zostaje przerwany i powtórzony. Także w razie radykalnej zmiany warunków pogodowych podczas biegu, jeśli żadna z łodzi nie mogła ukończyć wcześniej ustalonej ilości okrążeń, mimo 10-minutowego wydłużenia czasu, bieg zostaje anulowany i powtórzony.

13. Każdy uczestnik zawodów musi dysponować co najmniej 3 parami kwarców o rożnej częstotliwości. Spośród zgłoszonych organizator wyznacza kwarc obowiązujący dany model w rozgrywkach. Uchybienie temu postanowieniu jest karane dyskwalifikacją. Wyznaczenie obowiązującego kwarcu musi zostać zgłoszone przez organizatora zawodów najpóźniej przy rejestracji uczestników.

14. W zawodach można również startować modelami zbudowanymi z zestawów. Przy ocenie wykonania jest oczywiście pożądane, aby dołączone do zestawów plany składania uzupełnić dodatkową dokumentacją.

15. Do wyposażenia modelu można wykorzystać dostępne w handlu gotowe detale, okucia i inne półfabrykaty zgodnie z punktem B ogólnych przepisów i postanowień, dotyczących budowy. Takie części uważa się jednak za nieobecne i nie są one uwzględniane w ocenie budowy.

16. Ocena regat jest dokonywana oddzielnie dla każdej klasy wymienionej w punkcie 13.1, niezależnie od tego, czy klasy te ukończyły regaty razem lub oddzielnie. Także w przypadku wspólnego startu juniorów i seniorów, grupy wiekowe są zawsze oceniane oddzielnie.

17. We wszystkich przypadkach, gdzie oblicza się wartość regatową modelu lub jej korektę, wyniki zaokrągla się do setnych części.

18. Widoczne obciążniki wyrównawcze na bomach foku są zabronione.

19. Używanie steru jako wiosła (wiggling) lub poruszanie żaglami w celu przemieszczenia się do przodu jest zabronione. Niedostosowanie się do tego wymogu jest karane rundą dodatkową w razie powtórnego niezachowania tego nakazu nastąpi dyskwalifikacja z biegu.

20. Okucie bomu jest dopuszczalne także w modelach, których pierwowzór nie był wyposażony w to okucie.

21. Dla bezpieczeństwa poruszania się modeli dopuszcza się stosowanie wyraźnie widocznych środków poprawiających sterowność i podwyższających niezawodność modeli w czasie rozgrywek (np. różne odchylenia szotów). W przypadku stosowania takich środków, których użycie jest nieuzasadnione w przedłożonej dokumentacji, zostaną odjęte odpowiednio punkty za wykonanie.

22. Dla bezpieczeństwa poruszania się modeli dopuszcza się stosowanie środków poprawiających szczelność modeli w czasie rozgrywek (np. obklejenie pokrywy luku taśmą). Środki te uważa się za działania zabezpieczające na wypadek ekstremalnych warunków pogodowych i dlatego nie trzeba ich prezentować podczas oceny wykonania i można je zastosować podczas zawodów chwilowo, zależnie od pogody. Środki poprawiające szczelność modeli nie mogą być stosowane równocześnie ze środkami usprawniającymi sterowność w rozumieniu punktu 21.

23. Ożaglowanie rejowe w klasie NSS-C musi być sterowane radiowo. Komisja sędziowska oraz sędzia stanowiskowy upoważnieni są do weryfikacji powyższego. Nie mniej jednak rozmiar żagli może być zmieniony przez zrefowanie lub usunięcie żagli (zgodnie z pkt. 7 paragrafu 13.4). Modele z atrapą ożaglowania rejowego, która nie jest sterowana radiem będą zaliczane do klas NSS-A lub NSS-B zgodnie z pozostałym ożaglowaniem.

24. Losowe sprawdzanie zgodności modelu z certyfikatem może być przeprowadzane podczas oceny modelu oraz bezpośrednio po rozegranym biegu. Odchylenia dopuszczalne nie mogą przekraczać +/- 5% wartości (zgonie z informacjami zawartymi w "Certyfikacie modelu NSS"). Jednakże maksymalne odchylenie wartości regatowej Rlog na zmierzonych wartościach nie może być wyższe od 0.02 w porównaniu z wartością regatową Rlog wynikająca zawartych "Certyfikacie modelu NSS". Woda która dostała się do modelu podczas startu musi być usunięta przed dokonaniem pomiaru. Powierzchnia żagli jest liczona w całości nawet jeśli w danym biegu nie była cała wykorzystana. Żagle reprezentująca największą powierzchnie muszą być pokazane podczas pomiaru.

25. Jeżeli część modelu ulega zniszczeniu lub zagubieniu podczas biegu, lub gdy model musi być prowizorycznie naprawiony z powodu wypadku, jest on dopuszczony do dalszych startów bez straty punktów .

13.5 Wymagania dotyczące stanowiska startowego F-NSS

13.5.1 Wyposażenie stanowiska startowego

- minimalne wymagania dla łodzi ratowniczej (2 osoby załogi, napęd motorowy o maksymalnej prędkości co najmniej 2 m/s)
- wiatromierz (wskaźnik w skali Beauforta) z licznikiem o maksymalnej liczbie wskazań na statywie, zainstalowany na wolnym powietrzu
- skaner częstotliwości z funkcją log
- urządzenie startowe (tzw. taśma startowa, jak w przypadku klas regatowych)
- lornetka
- ochrona przed złymi warunkami pogodowymi, jak również miejsca siedzące dla personelu znajdującemu się na stanowisku startowym
- 2 stopery
- na każde stanowisko startowe urządzenie umożliwiające porozumiewanie się (nie jest wymagane, jeśli poza NSS nie jest aktywne żadne inne stanowisko startowe)
- pomost, minimum 2m x 4m, nośność 500 kg, różnica między powierzchnią wody i powierzchnią pomostu maksymalnie 15 cm
- zawieszenie boi z 2 obciążnikami - basen pomiarowy, podręczne lusterko i źródła światła do określenia długości linii wodnej
- waga o udźwigu do 50 kg i dokładnością +/-50 g albo lepiej waga do określania wyporności
- kamizelki ratunkowe dla kierujących łodzią ratowniczą i dla właścicieli modeli.

13.5.2 Personel stanowiska startowego

- wyraźne określenie funkcji zaangażowanego personelu/pomocników (np. SAR dla personelu ratowniczego)
- sędzia startowy, 3 mierniczych czasu (nie muszą być sędziami) i 2 sędziów obserwujących zachowanie przez zawodników zasad omijania boi, 1 sekretarz
- co najmniej 1 kierujący łodzią ratunkową który w razie konieczności popłynie do modelu wraz z właścicielem modelu.

13.5.3 Ogólne wymagania dotyczące stanowiska startowego

- umiejętność komunikacji dotycząca klas żeglarskich w języku angielskim (sędziowie i uczestnicy)
- w przypadku biegów NSS, jeśli to możliwe żadnych innych klas na starcie (w celu wykluczenia zakłóceń częstotliwości)
- wyrywkowa kontrola danych łodzi bezpośrednio po biegu (dopuszczalne odchylenie od danych w świadectwie pomiarowym +/- 5% danej cechy, dopuszczalne odchylenie wartości regatowej Rlog maksymalnie + 2%)
- przeprowadzenie spotkania informacyjnego dla wszystkich uczestników przed rozpoczęciem zawodów (Briefing)
- organizacja zawodów ukierunkowanych na publiczność, wydzielenie odgrodzonych miejsc dla uczestników.